Today I received a registered letter from the UWV, the organisation that pays my monthly disability allowance. I have to go there for a re-examination and re-assessment of my condition next Tuesday. There are new rules and laws, so everyone with an allowance gets a call to come. I knew this was coming, but my hands were trembling when I had to sign for receipt. I'm afraid, I'm dreading this... My feelings about it are so conflicting.
At one hand I want to be declared 100 % unfit to work, because I am not able to do it. Some days perhaps I could, but most of the time I just can't. I hate to admit it, I wish it was different, but it's true... That's why I'm so scared to be passed to work.
On the other hand I don't want to be declared unfit. It's so definitive. It feels as if I have definitively failed or something. My common sense tells me that's nonsense, but still... the feeling's there.
I'm restless, confused, afraid and sad. What a week this is going to be... Somehow I'll have to try to face this more positive, try to have some faith. I want to, but how..?
Monday, March 06, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Moeilijk en dubbel he, zo'n keuring.
ReplyDeleteJe beschrijft ook precies hoe ik het ook allemaal voel.
Maar Tink, we hebben er ook niet om gevraagd om ziek te worden! De een "wandeld" door het leven zonder ziek te worden (ok, op een griepje of zo na dan)en de ander moet het bezuren door wel (chronisch) ziek te zijn.
Begin November vorig jaar heb ik de (1e)keuring gehad en ik zit helaas nog steeds te wachten op antwoord, stressie maar ik hoop er maar het beste van (ook al weet ik niet wat nu het beste is).
Kus, knuff en sterkte!
Sophy en Denice
we live in the US but hubby i s on disability as well --- its hard knowing what to hope for
ReplyDeletemy wish is that it all work out for the very best
not much consolation, i know
{{{ }}}
BB
Hoe bepalen ze precies of je geschikt bent voor werk? Moet je tests doen ofzo? Proefwerken?
ReplyDeleteProbeer zo goed en kwaad als het gaat te ontspannen. Ook ik snap je dubbele gevoel. Toen ik papieren moest gaan invullen om definitief te worden afgekeurd, ben ik 2x begonnen. Ik had echter zo sterk het gevoel dat ik dat niet wilde, dat ik me van de ene op de andere dag beter heb gemeld. Gelukkig ben ik dat uiteindelijk ook geworden, anders was het erg zuur geweest.
Ik heb een gesprek met de verzekeringsarts en zonodig kan hij een onderzoek doen. Er is een vragenlijst die je vantevoren in kunt vullen, dus dat is een goede voorbereiding. Verder ben ik overgeleverd aan het oordeel van die arts. Hij gaat kijken of ik eventueel nog werk zou kunnen doen en zoja wat.
ReplyDeleteIk wil eigenlijk ook niet, maar ja als het niet gaat houdt het helaas op. En mocht het ooit weer beter gaan, dan kan ik natuurlijk altijd aan de bel trekken.
@Sophie: hopelijk duurt het bij mij niet zo lang en krijg jij eindelijk eens antwoord. Ik hoop dat je een fijne dag gehad hebt gisteren en dat je onze kaart gehad hebt. Ik heb gisteren de hele dag met mijn moeder in het ziekenhuis gezeten voor een katheterisatie (ze is wel weer thuis hoor), anders had ik je nog wel even gebeld. Als het enigszins lukt, kom ik echt gauw een keer langs. Kus!
@MamaKelly: Thanks for the support! Your wish is what I hope for too.
Hoi Tinkerbelletje....
ReplyDeletewe hebben het er van de week al over gehad. Uit deze gesprekken is meer dan ooit dat je nu (zeker) niet goed genoeg bent om te werken. Dit weet je huisarts nu ook, en deze staat achter je. Dan zal een keuringsartsje toch wel even moeten kijken wat hij beslist, maar het zou niet juist zijn om aan het advies van een eigen huisarts voorbij te gaan. De update over jou toestand die hij woensdag heeft ontvangen, zal zeker mee genomen moeten worden in zijn overwegingen.
Verder:@sofie en tink...
Door de voortschreidende automatisering is het een utopie om te zeggen dat iedereen moet werken. Door automatisering is er niet meer werk voor iedereen. En jij Sofie? werkeloos??... Fulltime moeder is een fulltime job.... dat is hetgeen wat in Den Haag nog wel eens vergeten wordt.Het is ook nog een job waar je behoorlijk stevig voor in je schoenen moet staan. Dus...niet beter is niet beter. Klaar uit...
Tink lieffie... ook jij komt er bovenop. Dat weet ik. We zullen zien wat de toekomst brengt. Enne... met die sexy telefoonstem van je mag je mijn telefoniste wel worden als mijn grote order van start gaat.
Liefs, to both of you, Wonder!