ss_blog_claim=382b23c0c917c4da8523791d09618c76

Monday, August 14, 2006

The glass is empty

a drop of sweet water
devoured by the salty ocean
irreversibly vanished
lost forever...


That's kind of how I feel. I seem to have lost my positive and optimistic touch. I feel... I don't know, do I feel? I don't think I want to... It's like I'm living separately, as if there's a dark veil between me and the rest of the world. Sometimes even a non-transparent smokescreen and I don't know how to get rid of it.
I'm sorry... I don't want to be this gloomy. It often helps me to write down my feelings, but it doesn't work this time. Don't worry, I'll be okay again...

21.15u: On top of it all we had to let Poemel go tonight... The vet said it was the best decision for her. Dementia, thyroid and kidney problems; everything seemed to have worsened. She couldn't enjoy life anymore. The Rainbow Bridge is getting crowded... Bye Poemel, bye sweetie, love you always...

10 comments:

  1. Anonymous14/8/06 14:47

    It is good to express yourself. Don't worry, feelings of sadness are normal when you lose someone. You miss your mom a lot and it is going to take time for the empty feelings to go away. Just try and remember that she would want you to be happy. Think of the happy times and maybe that will help you smile.
    HUGS

    ReplyDelete
  2. Geef jezelf tijd, verwacht niet te veel te snel van jezelf. Blijf van je afschrijven, ook al lijkt het nu niet te helpen, je hebt het nodig.

    Grenzen

    Over de grenzen
    ben ik getreden.
    Over de grenzen
    van het bestaan.
    Over de grenzen
    waar ieder zal komen.
    Over die grens
    ben ik nu gegaan.

    Achter de lijnen
    waar niemand mij ziet,
    niemand kan horen
    van al het verdriet
    dat wij achter laten
    met een korte zucht,
    het leven gelaten;
    mijn lijf uitgevlucht

    Over de grenzen
    waar ik achter sta
    Over de grenzen
    het licht achterna
    Over de grenzen
    maar altijd dichtbij
    Over die grens
    Zijn jij en ik Wij.

    ReplyDelete
  3. Anonymous14/8/06 21:18

    Is het misschien tijd om hier hulp bij te gaan zoeken? Natuurlijk is het nog heel vers en kort geleden. In het begin had je de praktische zaken waardoor je je gedachten kon verzetten, maar die houden op en dan komt het moment waarop je daadwerkelijk gaat voelen.....

    Als je wilt kletsen, dan weet je me te vinden hè meis. I'm just a phonecall away....

    Kus

    ReplyDelete
  4. Verdriet is onvoorspelbaar: je voelt je een hele tijd redelijk okee en ineens overspoelt alles je weer. Of voel je je leeg. Absoluut normaal. Maar vreselijk als je er middenin zit.
    Houd je maar taai lieverd.

    ReplyDelete
  5. Oh, I am so sorry to hear about your loss. It is very difficult to lose a beloved pet. I wish there was something I could do or say.
    Sending you hugs and best wishes.
    Take care, Meow

    ReplyDelete
  6. Ach wat zielig van Poemel, en vooral nu...ik snap dat het voor haar beter was, maar toch...
    Hele dikke knuffel en sterkte meid

    ReplyDelete
  7. Anonymous15/8/06 13:04

    Een druppel water blijft een druppel water.
    Wanneer je een druppel water hebt, is deze niet anders, dan het water in een rivier of de zee. De druppel water blijft een druppel water, ook als hij wordt opgenomen in het grotere geheel.

    De levensenergie van alle levende dieren (Ki) is een universele energie. Universeel betekent, uit het universum (goddelijk?). Al zijn wij er maar een klein deel van, zijn wij niet meer als delen van heen groter geheel. Wat energetisch ook klopt. Jou energie is dezelfde als van Foufur, van Boris, van de bomen in het bos, van het rollen van de zee. Kom in contact met deze energie (door meditatie, sluit je hier op aan, meditatie is de weg om op deze oer of moeder energie in te tappen, en hierdoor energie te krijgen). Deze energie verandert van vorm, maar blijft altijd aanwezig. Er vindt alleen een tranformatie plaats. Poemel is niet dood zolang er aan hem gedacht wordt. Hij is getransformeerd. Het ontbreken van zijn fysieke aanwezigheid is een groot gemis. Maar zijn energie zal altijd blijven bestaan (en zelfs kort bij je).

    Ik hoop niet te kort door de bocht schat, maar laat zulke ellende of ellende gevoelens niet je leven bepalen, want als je dat doet wordt je meegesleurd door de ellende. Dat wil ik niet (en laat ik trouwens ook niet gebeuren). Hele dikke kuzzz, Wonder!

    ReplyDelete
  8. There isn't a lot I can say after reading the other comments, except.. 'sterkte'.

    ReplyDelete
  9. ((Hugs)) to you. I'm sorry for the loss of your pet. You are in my thoughts. Take care.

    ReplyDelete
  10. Thanks all, bedankt allemaal!
    **hugs**

    ReplyDelete

I'm really sorry I had to enable comment & word moderation. Loads of spam comments spoiled the free commenting, but please... don't let it stop you. I love every non-spam comment!
Thanks for visiting.
Love, Tink