Today would have been mum's 71st birthday. It's the first time without her. I miss her. I'm so glad we threw a big party last year for her 70th birthday. We did it with the thought: at this age you don't know whether we'll be able to do something for her 75th. Not knowing a few months later she'd pass over...
I'm early today, in a few minutes I'll be leaving for Imbolc on the Brookberg with Wonder. I'm glad to be busy today. I 'll remember mum in the sweatlodge ritual. And I'll think of her a lot, but that's okay...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
vreemd, die verjaardagen als iemand er niet meer is. Ik hoop dat het ritueel goed is verlopen.
ReplyDeleteknuffel,
nathalie
Als ik nog tijd heb, maak ik mijn post over de Brookberg straks even af, zodat ik 'm kan posten. Het was een fijn weekend!
ReplyDeleteAnderen hebben ook aan mijn moeder gedacht. Ik kreeg een hele lieve e-card van een vriendin en een kaart van tante Corrie. Ik had haar donderdag een kaart gestuurd vanwege de verjaardag van ome Cor(die vorige week overleden is).
Tijd gaat zo snel, vind je niet?
ReplyDeleteIk weet - gelukkig - nog niet hoe het is om een ouder te verliezen en hoe dat dat voelt over de jaren heen. Maar met mijn oma, die nu zo'n 3 jaar dood is, heb ik nog steeds het gevoel dat ik ze gisteren nog gesproken heb. Het lijkt wel of die herinnering helemaal niet vervaagd. Misschien komt het omdat ik niet geloof dat mensen verdwijnen na hun dood, maar het geeft een heel veilig gevoel, en geloof er heilig in dat je moeder weet dat je aan haar denkt.
Het lijkt me zo triest om te moeten geloven dat de dood het einde is...